30 november SV Laren ‘99 2 – Baarn SV 2

Laren 99 2

2 - 0

Baarn sv 2 (zon)

Competitie

Mannen zondag, 2, 4e klasse 14

Datum

30 november 2014 11:00

Accommodatie

Onbekend

Daags na de dikverdiende overwinning op de nummer 3 van de zondag reserve 4^e klasse 14, Baarn SV, is de sfeer binnen de selectie van Flink Sr. uitstekend te noemen. Zondag 30 november betekende voor alle betrokkenen een dag om niet gauw te vergeten, want er werd gewonnen! Onze verslaggever die de krantenkoppen doorneemt met captain-my-captain: Guido Andrea.

“Dik en dik verdiend..”, leest Andrea bovenaan het artikel in het Parool, “..Laren voetbalde goed, werkte keihard voor én met elkaar en dat is misschien nog wel belangrijker dan de drie punten”. Andrea peinst even, want het tweede bevond zich in een situatie waarin het wel punten móest gaan halen. Met slechts één punt uit zes wedstrijden werd de paralel met Borussia Dortmund veelvuldig gemaakt.

“Opnieuw een domper voor trainer Flink: Andrea (Daniël, red) voegt zich bij de ziekenboeg die steeds meer op die van Manchester United gaat lijken” zo schreef de Telegraaf vorige week. Noodgedwongen trad Laren aan met opnieuw een gelegenheidsduo centraal achterin: Tovar, die na zijn succesvolle uitstap bij Laren 1 zich weer prima heeft geacclimatiseerd binnen het tweede, en Vos, die de laatste weken aan een goede reeks bezig is. Saillant detail is overigens, dat dit al de 8^e en 9^e speler zijn die centraal achterin spelen of hebben gespeeld, zo schrijft het AD. De backposities werden ingevuld door de Wit op rechts en Schneller op links. Op het middenveld keerde van Ieperen terug, nadat hij vorige week wegens het uitblijven van successen in zijn voetbalcarrière meer tijd wilde besteden aan zijn studie en voorin werd de illustere spits-positie bekleed door Visscher, mede omdat Kaarsgaren (Jeroen, red.) zijn geluk mocht beproeven in Laren 1.

Zoals geschreven begon Laren uiterst fel aan de wedstrijd: duels werden gewonnen, er werd aangevallen en verdedigend kwam het nauwelijks in de problemen. De beginfase was duidelijk voor Laren en dat was terug te zien aan de communicatie binnen het bezoekende elftal. Irritaties werden geuit, niet alleen naar elkaar, maar ook naar de scheidsrechter die daarop reageerde door een speler van Baarn het veld uit te sturen “Ik wil géén commentaar op mijn leiding!” zo herhaalt Andrea de leidsman. Puntje van kritiek, geplaatst door NRC, was dat Laren van deze overtalsituatie niet of nauwelijks profiteerde. De grootste kans in de eerste helft kwam op naam van Bakker die, bediend door Flink Jr., door kon lopen richitng het doel van de onzeker ogende Baarnse keeper en zijn schot zag afketsen op de kruising. Ruststand: 0-0.

Daar de trainer van de Larense equipe de hele week druk was met mediaoptredens en de geruchten omtrent zijn positie, bleek op zondagochtend de tank enigszins leeg. Gevolg daarvan was dat de traditionele versnapering werd vervangen door een druivensuikertje, maar dat mocht geen afbreuk doen aan de verbale oppepper. Complimenten voor het goede spel, maar “beloon je-zelf!”, sprak Flink Sr. gepassioneerd. En dat zou gebeuren.

“Ik was misschien wat te fel, maar ik had geel niet verwacht..” zegt Andrea over pas zijn tweede(!) gele kaart in zijn indrukkwekkende voetbalcarrière. Laren verscheen dus aan de aftrap met tien man, maar zag zich niet in de problemen komen. Met elf tegen elf ging Laren vervolgens op zoek naar de openingstreffer en vond die via niemand anders dan Visscher. De gelegenheidsspits (?) kreeg de bal voor zijn voeten in het strafschopgebied van Baarn, kon draaien en krulde de bal met zijn chocolade-linker in de verre hoek: 1-0! De treffer maakte stille krachten los: Laren rook bloed. Niet veel later was het weer raak. De Wit zag zijn doelpunt en sterke optreden niet bekroond worden met de titel “Man of the Match”, maar zijn goede reeks van de laatste weken was voor Voetbal International voldoende reden om hem als tafelgast uit te nodigen. Als gevolg van de 2-0 ging Baarn opportunistischer voetballen en daar had Laren niet direct een antwoord op. De ruimtes werden groter en de afstanden langer en beide teams kregen kansen. Helaas stond het vizier van de Larense voorhoede niet op scherp, dus bleef het spannend. Toen de scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd floot ontsteeg er een orkaan van geluid. De bierdouche voor de trainer bleef uit, maar de drie punten werden gevierd als nooit te voren.

Opstelling (v.l.n.r.): van Rosmalen; Schneller, Tovar, Vos, de Wit; Flink Jr., Andrea, van Ieperen; Bakker (Kaarsgaren, (Martijn, red.)), Visscher, Nawazandeh (Garabet).