Opnieuw belangrijke overwinning Laren 2

Laren 99 2

3 - 0

APWC 2 (zon)

Competitie

Mannen zondag, 2, 4e klasse 14

Datum

22 februari 2015 11:00

Accommodatie

Onbekend

Het gaat goed met de mannen van twee, zo was de conclusie na de gewonnen thuiswedstrijd tegen APWC. De vergelijking met een “dieseltje” misstaat niet en al helemaal wanneer men kijkt naar de statistieken: van de tot nu toe 17 behaalde punten, werden er 16 in de laatste zes wedstrijden behaald! Een indrukwekkende reeks, vergelijkbaar met het Manchester United onder van Gaal, van vijf overwinningen en een gelijkspel. Onze verslaggever gaat op zoek naar de reden achter deze opmars in gesprek met vleugelflitser Kaarsgaren (Martijn, red.).

Al lachend komt hij aangelopen, want hij ziet de bui al hangen: “Jullie willen me zeker wat vragen over die ontzettend mislukte aannames elke keer, of niet?” En zo was de toon gelijk gezet. Het was ons, en met ons heel meelevend Nederland, inderdaad opgevallen dat de lange ballen van achteruit niet aan de met zijn vorm tobbende linksbuiten waren besteed. Martijn, gekscherend “O-been-Marty” genoemd, leek in zijn hoofd al bij de vervolgactie te zitten, terwijl de bal nog onderweg was. Afijn, dit deed niets af aan alweer een belangrijke overwinning en op de vraag of het winnen ondertussen niet begint te vervelen reageert Kaarsgaren: “Ach welnee, het vertoonde spel is niet altijd om over naar huis te schrijven, maar de punten tellen er niet minder om”.

Laren begon met een gehavende selectie aan het duel met de bezoekers uit Amersfoort: maar liefst twee A-junioren, Resing en van Rosmalen (Jorn, red.), waren opgetrommeld en alsnog had Flink Sr. slechts 13 man tot zijn beschikking. De van zakenreis teruggekeerde Andrea (Guido, red.) was er weer bij, maar helaas lieten normaliter basisklanten Vos, Tovar, Schneller, Visscher, Hooijberg en Bakker om uiteenlopende redenen verstek gaan. Aangezien een week eerder het uitduel op het programma stond (1-4 winst voor Laren, red.), wisten beide elftallen al iets over de speelwijze van de tegenstander. Hierop richtte Flink Sr. zijn speelwijze in, waarbij het accent werd gelegd op de snelle omschakeling bij balovername.

Beide elftallen bezaten dus al voorkennis en daarom was het erg opvallend dat Laren zich in de beginfase van de wedstrijd geen raad wist met de ruimte die het kreeg op het middenveld. Meerdere keren kon de van ziekte teruggekeerde van Ieperen opstomen en zo zijn aanvallers bedienen. Het duurde uiteindelijk twintig minuten, waarin overigens balverlies meer regel dan uitzondering bleek, voordat de aanvallend ingestelde de Wit met een afgemeten pass de naar binnen getrokken Kaarsgaren (Martijn, red.) bereikte. Via de grabbelende keeper betekende dit de 1-0 voorsprong: “Veel slechter had ik hem niet kunnen raken, maar ik ben allang blij dat ik de juiste richting meegaf.. Bovendien, lelijke goals tellen ook!” reageert de linkspoot. Met dit doelpunt nestelt hij zich in de subtop van het topscorers klassement op gelijke hoogte met de afwezige Hooijberg.

Niet lang na het openingsdoelpunt werd het spel stilgelegd wegens een blessure bij de Larense captain. De bal was in geen velden of wegen te bekennen, maar na een ongelukkige aanvaring met een tegenstander verdraaide de routinier lelijk zijn knie. Dit betekende einde wedstrijd voor Andrea (Guido, red.) en bood Flink Jr. de gelegenheid weer wat speelminuten te maken. Dit vertrouwen betaalde hij al gauw uit, toen hij na een onduidelijk fluitsignaal van de scheidsrechter ineens oog in oog stond met de doelman van APWC en koelbloedig mocht afronden: 2-0! Kort daarvoor was het overigens APWC dat de Larense goalie op de proef stelde en dichtbij de gelijkmaker was, maar het zondagsschot zag men uiteenspatten op de lat. Tijd voor thee.

Na een uitgebreid betoog, enkele flatuleuze uitingen en een appeltje voor de dorst keerden de tien (!) spelers van Laren terug op het veld. Vlak voor rust had de eerder bejubelde van Ieperen zich negatief uitgelaten jegens de scheidsrechter en werd hem terecht de gele kaart getoond. Met tien tegen elf kwam Laren niet of nauwelijks in de problemen, hoewel APWC wel steeds meer grip op de wedstrijd kreeg. Het was Resing die kort na het begin van de tweede helft het elftal weer completeerde. Hij mocht van dichtbij aanschouwen hoe van Rosmalen (Ingmar, red.) opnieuw de hoofdrol naar zich toetrok door eerst in samenwerking met interim-captain Andrea (Daniël, red.) een penalty te veroorzaken, om deze vervolgens hoogstpersoonlijk te keren (Cillissen, are you paying attention?!). Een cruciaal moment in de wedstrijd, zo bleek later, want het leek de Larense elf wakker te schudden. De combinaties begonnen weer enigszins te lopen en met name over de rechterkant, waar Nawazandeh zijn verdedigende taken uitstekend invulde, nam de dreiging in de vorm van de Wit toe. Het was uiteindelijk een aanval die over deze rechterkant werd opgezet die de 3-0 zou betekenen. Er werd een vloeiende combinatie neergelegd met als eindstation Kaarsgaren (Jeroen, red.) die de bal beheerst binnenschoof. Na dit doelpunt was de angel uit de wedstrijd en kon het vizier op het volgende duel: op zondag 8 maart komt Victoria 2 op bezoek.

Deze week een onderonsje binnen de familie van Rosmalen, want waar Ingmar de Larense ploeg in de wedstrijd hield, was het Jorn die met ongekende werklust en tactisch inzicht een prominente rol op het middenveld speelde. De titel “Family of the Match” misstaat dan ook niet. Een bijzondere vermelding is er voor Garabet, die zijn sterke optreden op de linksback positie naar behoren invulde, en voor Flink Jr. die de rekening voor het beschadigen van het doel met een schot waar Ronaldo nog een puntje aan kan zuigen thuisgestuurd zal krijgen.