Roda 46 3 – SV Laren ’99 2 1 – 1 ( 0 – 0 )

Roda 46 3 (zon)

1 - 1

Laren 99 2

Competitie

Mannen zondag, 2, 4e klasse 14

Datum

22 maart 2015 13:00

Accommodatie

Onbekend

Zondag 22 maart 2015 was de dag van het kampioenschap van SCH ’44 in de zondag standaard 3^e klasse D. Het was ook de dag van de aankomst van de Afghaanse president Ashraf Ghani in de Verenigde Staten, de dag van de overwinning van Feyenoord op PSV (2-1, red.), maar bovenal was het de dag van de kraker in de zondag reserve 4^e klasse tussen de nummers vijf en zes van de ranglijst: het optimaal presterende tweede elftal van SV Laren ’99 ging op bezoek in het immer pittoreske Leusden bij het derde elftal van Roda 46. Saillante details voorafgaand aan deze ontmoeting waren dat het thuisduel eindigde in een 1-1 gelijkspel en dat bij winst de vierde plek voor het grijpen lag (mits Victoria thuis zou verliezen van Sporting 70, eindstand 0-3, red.). Aan de voorbereiding zou het in ieder geval niet liggen, want daarnaar gevraagd reageert prestatiecoach Flink Sr.: “Wij hebben de uitslagen van eerdere wedstrijden geanalyseerd en zijn daarbij tot de conclusie gekomen dat Roda een zeer wisselvallig presterend team is: zo wint het met ruime cijfers van Nederhorst, maar verliest het nipt van nummer twee SDO (respectievelijk 6-2 winst en 2-1 verlies, red.). Daarnaast heeft de technische staf geconstateerd dat het tweede elftal van Roda geen wedstrijd heeft, dus dat de kans bestaat dat er selectieleden aan zullen sluiten.”. Echter, gevraagd naar de belangrijkste ontwikkeling in de aanloop naar dit duel sprak de gepassioneerde Diego Simeone van Nederland strijdlustig: “We gaan ze helemaal opvreten!”. De toon was gezet.

Zoals vanzelfsprekend was het de Amsterdamse expat Hooijberg die op het moment van verzamelen (11:30, red.) nog niet aanwezig was. Gelukkig deed dat geen afbreuk aan de sfeer binnen de Noord-Hollandse formatie en konden de dertien overige (op tijd gearriveerde) spelers nog even van de zon genieten. Het was een prachtige dag en op een enkel blessuregeval na, beschikte coach Flink Sr. over een topfitte selectie.

Aangekomen in Leusden leek het er even op dat er gevoetbald zou worden op kunstgras, maar omdat het sproeisysteem niet bleek te functioneren zou er toch gevoetbald worden op gewoon gras. Enig gemor binnen de selectie was op zijn plaats, want het hobbelige en zeer kleine veld zou niet bijdragen aan de kwaliteit van het voetbal, zo bleek ook later. Het duurde niet lang voordat er fanatiek aan de warming-up werd begonnen en onze journalist kort het strijdplan door kon nemen met coach Flink Sr.: “Voor vandaag is het credo net als aan het begin van onze succesvolle reeks: passie, inzet en beleving!”, zo werd ook later bevestigd door spits Kaarsgaren (Jeroen, red.). Om 13:06 floot de autoritair ogende scheidsrechter voor het begin van, wat zou later blijken, een wedstrijd om niet gauw te vergeten.

De beginfase van de wedstrijd kenmerkte zich door een hoop balverlies, mede door de gebrekkige staat van het veld, paniekvoetbal en slordig combinatiespel. Beide teams waren gelijkwaardig en dus liet de eerste doelpoging lang op zich wachten. Waar een week eerder uit bij UVV (0-5 winst, red.) de kracht van geheim wapen de Wit al duidelijk werd, was dat deze week niet anders. Helaas ontbrak ook bij de vleugelflitser in de beginfase de scherpte dus was het uiteindelijk Flink Jr. die de eerste doelpoging mocht noteren en zijn schot richting de kruising in de kolenschoppen van de keeper zag verdwijnen. De lange doelman (2 meter en 27 centimeter, red.) had in het eerste deel van de wedstrijd weinig tot niets te duchten van de Larense aanvalslinie, waarin Bakker de op disciplinaire gronden gepasseerde Hooijberg verving.

Terwijl Foeke Booy zijn dienstverband bij Go Ahead Eagles beëindigd zag worden, was het van Ieperen die via uitstekend verdedigend werk in de 10^e minuut Tovar in staat stelde een doelpoging te wagen. De keeper kon opnieuw reddend optreden. Uiteindelijk was het Kaarsgaren (Jeroen, red.) die de grootste kans van de eerste helft mocht noteren, maar zijn totaal verkeerd diepgegeven bal op Flink Jr. en de daaruit ontstane 1-op-1 situatie met de keeper ging rakelings langs de paal. Een zelfde soort situatie vervolgens aan de andere kant van het veld werd onschadelijk gemaakt door de bonkige keeper van Rosmalen, zoals wel vaker dit seizoen.

De wedstrijd werd vooral op het middenveld uitgevochten, waarbij het kleine veld niet in het voordeel was van “het Barcelona van Noord-Holland”. Een grote kans voor Bakker werd jammerlijk naast geschoten, waarbij de frustratie bij de linkspoot, niet op de laatste plaats vanwege de 14 (!) buitenspelmomenten in slechts 25 minuten voetbal, niet onder stoelen of banken werd gestoken. De kansen waren aan Laren, maar helaas voor de meegereisde supporters werd het net niet gevonden.

Tegen het einde van de eerste helft liet het publiek zich van zijn slechte kant zien. Enkele fanatieke supporters hadden het voor elkaar gekregen een melkbus mee het stadion in te smokkelen en zo op de tribune carbid te schieten. De spreekkoren die als gevolg van het gemene spel de kop op staken (Fietje: “lomperd!”) waren voor de scheidsrechter van dienst voldoende redenen om even af te koelen en te fluiten voor de rust.

Geen doelpunten in de eerste helft en dus was de reactie van trainer Flink Sr. veelzeggend: “Er wordt hard gewerkt!”. Kanttekening bij dit compliment was dat schoten van 30 meter met wind tegen en een keeper die in dezelfde lengte-categorie valt als Hagrid (Harry Potter, red.) onderwerp werden van enige spot. Afijn, koek met chocola en een bakkie thee deden de vedettes van Laren 2 goed. Behalve Tovar. De naar behoren opterende verdedigende middenvelder zag het schip halverwege de wedstrijd stranden wegens fysieke ongemakken. Als gevolg van deze noodgedwongen wissel kreeg Vos de kans zijn waarde op de nummer-6 te bewijzen, de uitstekend verdedigende Garabet verhuisde naar de andere kant van het veld, de Wit zakte twee linies en Nawazandeh kreeg de voorkeur op de rechtervleugel. Tien minuten in de tweede helft zouden de Kaarsgarens met elkaar gewisseld worden en zou Hooijberg alsnog zijn opwachting mogen maken. Met nieuw aanvallend elan wilde Laren zo iets forceren en met een overwinning naar huis gaan.

De tweede helft ging verder waar de eerste helft was geëindigd: Laren viel aan en Roda leek niet bij machte een fatsoenlijke aanval op de mat te leggen. Gevolg was dat de eerste kansen weer voor Laren waren, maar ook dat pijnlijk duidelijk werd dat de scherpte voorin ontbrak. Met “elastieke benen”-Hooijberg had de Larense formatie een geheim wapen ingebracht, wat resulteerde in een schotje na hard werk door de slungelige aanvaller in de 71^e minuut. De hoogtepunten waren verder schaars, maar ook Roda begon wat speldenprikjes uit te delen naarmate het einde van de wedstrijd naderde. Helaas trok de scheidsrechter in deze fase van de wedstrijd de hoofdrol steeds meer naar zich toe door discutabele momenten in het voordeel van de thuisploeg te beslechten. Een diepe bal van Visscher werd in de 85^e minuut net niet voldoende gecontroleerd door de hardwerkende Flink Jr. Deze zelfde aanvallende middenvelder zag niet veel later zijn diepe bal op Foxie Foxtrot Hooijberg op waarde geschat worden, waarna een simpele kapbeweging de gelegenheidsspits oog in oog met de meermaals genoemde keeper bracht. Een hobbelend balletje breed, een moment van stilte en ongeloof en uiteindelijk de rechter (!) poot van Kaarsgaren (Martijn, red.) die de bal hoog in het doel keilde. De ontlading bij een ieder met een zwart-wit hart was groot en dus leek Laren de imponerende reeks van de laatste weken te continueren. Helaas boorde de thuisploeg in de laatste vijf minuten nog een nieuwe bron van energie aan, want plots begon het spel te lopen. Er werd gecombineerd, Laren kwam er niet meer aan te pas en doelman van Rosmalen zag zijn verdediging steeds dichterbij komen. Uiteindelijk was het tien seconden voor tijd de scheidsrechter die liet zien onder zijn gele shirt nog een rood tenue aan te hebben en een buitenspeldoelpunt goedkeurde. De immer rechtvaardige Larense grensrechter Majoor Sr. zag zijn uitstekend gevlagde wedstrijd niet bekroond worden met de titel “Man of the Match”, vooral door incapabel optreden van de leidsman van dienst.

Het opstootje aan het einde van de wedstrijd was kenmerkend voor de teleurstelling die zich meester maakte van de bezoekers. Aan een 1-1 gelijkspel hadden beide ploegen weinig tot niets en als er al iemand aanspraak mocht maken op de overwinning dan was het Laren. Met dit punt kwam het totaal behaalde punten uit de laatste negen wedstrijden op 23, uiteindelijk goed voor de 5^e stek op gelijke hoogte met Victoria.